Του Γιώργου Λ. Νικολόπουλου*
Αθήνα 1905-1910, Πανεπιστήμιο Αθηνών: Ο Γεώργιος Α. Β. είναι φοιτητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ο Γεώργιος Λ. Ν. φοιτά στο Φαρμακευτικό Σχολείο με 3 εξάμηνα θεωρητικά μαθήματα και 3 χρόνια πρακτική προ εξάσκηση σε φαρμακείο.
Οι δύο Γιώργηδες γνωρίζονται στο Πανεπιστήμιο, αλλά χάνονται...λόγω του ότι ο Γεώργιος Λ. Ν. πρέπει να κάνει 3χρονη προ εξάσκηση σε Φαρμακείο.
Το Φαρμακείο που είναι διαθέσιμο, στο τόπο καταγωγής του καπετάνιου πατέρα του, είναι του Γ.Μ. Ρωμέση στο Ξυλόκαστρο, όπως φαίνεται κάτωθι από το χειρόγραφο κατάλογο των 750 και πλέον φαρμάκων της εποχής στα Λατινικά (υποχρεωτικά και στο Φαρμακευτικό Σχολείο).
Το 1910 ο Γεώργιος Λ. Ν. γεννηθείς το 1889, καλείται να εκπληρώσει τη στρατιωτική του θητεία. Λίγο πριν την απόλυση κηρύσσονται οι Βαλκανικοί πόλεμοι( 1912-13). Μετέχει σε όλες τις μάχες στις εκστρατεία κατά της Τουρκίας 1912 και κατά της Βουλγαρίας 1913, ως δεκανέας σκαπανέων Μηχανικού. Λαμβάνει και δύο μετάλλια, ένα για κάθε εκστρατεία - Φώτο κάτω, αριστερά.
Με το τέλος των Βαλκανικών ξεκινά ο Α΄. Παγκόσμιος και στη συνέχεια μετέχει και στο Πόλεμο της Κριμαίας. Στα Σέρπσκα Ρωσσίας -τότε- είναι από τους επιζώντες και παρασημοφορείτε το 1919 πλέον, με τον Πολεμικό Σταυρό Γ΄. Τάξεως - Φώτο επάνω, δεξιά.
“...επιδεξάμενος Αρίστην διαγωγή, θάρρος, αυτοθυσία και εξαιρετική δραστηριότητα, ως λοχίας ( πιά),μέλος του 5ου Λόχου της ΙΙ διλοχίας Μηχανικού, του 3ου Πεζικού Συντάγματος.
Η στράτευση για 9 και πλέον έτη ολοκληρώνεται με την απόλυση και την επιστροφή στον Αγ. Αρτέμιο Παγκρατίου, από τα Σέρπσκα με το θωρηκτό ΑΒΕΡΩΦ.
Αρχικά πιάνει δουλειά στο Φαρμακείο ΛΙΩΚΗ, στην οδό Φιλολάου και Φρύνης. Σε επίσκεψη του στο Φαρμακείο Δαμβέργη στο δρόμο συναντά τον Γεώργιο Α.Β.
-Πού χάθηκες τόσα χρόνια Γιώργη, ρωτά τον Γεώργιο Λ.Ν.
-Εκείνος του εξιστορεί τα όσα προαναφέρθηκαν και του λέει πως ξεκίνησε να εργάζεται σε ένα φαρμακείο την γειτονιάς του.
-Γιώργη, λέει ο Γεώργιος Α. Β. μετά από 9 και πλέον έτη απουσίας στο στρατό, πως θα ανοίξεις δικό σου Φαρμακείο. Θέλεις να έλθεις να εργαστείς στην εφημερίδα Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ;
Μετά από σύντομη εκπαίδευση, ως εγγράμματος Ελληνικών και Λατινικών, πιάνει δουλειά στην εφημερίδα ως “αρχιεργάτης” (υπεύθυνος Τυπογραφείου) από το 1920, μέχρι τη συνταξιοδότησή του το 1955.
Ο Γεώργιος Α. Β. το 1950, με κλονισμένη την υγεία του από τη φυλάκιση στην Κατοχή, για τα 30 χρόνια ανελλιπούς εργασίας του Γεώργιου Λ.Ν. αλλά και τις φαρμακευτικές συμβουλές, έκανε δώρο στον φίλο του από το Πανεπιστήμιο ένα σετ πένας PARKER 51 το small size -της κοντής όπως λεγόταν- μαζί με ένα μολύβι της εταιρίας, μοντέλα του 1948, με επίχρυσο καπάκι 12 Κ και ένα “jewel” (συνθετικό κόσμημα) στη κορυφή του καπακιού.
Η πένα αυτή ως μοντέλο μόνον το 1948 παρήχθη σε 2.007.025 αντίτυπα και ήταν και είναι ακόμη μνημείο απαλής γραφής και ένα αντίγραφο βρίσκεται στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκη, το γνωστό ως ΜΟΜΑ από τα αγγλικά του αρχικά Museum of Modern Art's.
Για την απόδοση: Γ.Α.Β, όπως υπέγραφε - ίσως οι παλαιότεροι έχετε καταλάβει-ήταν ο Γεώργιος Α. Βλάχος και Γ.Λ.Ν. ο παππούς μου Γεώργιος Λ. Νικολόπουλος.
* George L. Nikolopoulos. Journalist, e mail: