Το… σώμα του «εγκλήματος»: το εξώφυλλο με Ιμπραήμ, Κανελλόπουλο και Παπαϊωάννου
Δεξιά η σελίδα με τις συνεντεύξεις.
Του Δημήτρη Γ. Κουμπιά
«… απόλυσή μου από το “Φως”. Αιτία, συνέντευξη που πήρα από τον Μίμη Παπαϊωάννου, για λογαριασμό του περιοδικού “Αθλητικά Χρονικά”, την οποία πρόβαλε και στο εξώφυλλο. Ήταν η πρώτη συνέντευξη που έδινε ο Παπαϊωάννου και αυτό προκάλεσε την μήνη του αρχισυντάκτη του “Φωτός” Γιάννη Χιωτάκη. «Είχες τέτοια συνέντευξη και δεν μου την έφερες;» είπε οργισμένος. Του εξήγησα ότι μου την είχε αναθέσει ο αρχισυντάκτης μου στο περιοδικό Γ. Μωραΐτης και ότι εκεί ήμουν ο διαπιστευμένος στην ΑΕΚ, αλλά δεν δέχτηκε κουβέντα και με απέλυσε. Μου ζήτησε μάλιστα να επιστρέψω την ταυτότητα της εφημερίδας. Μόλις την πήρε, την κατέστρεψε αφού πρώτα ξήλωσε τη φωτογραφία και μου την έδωσε». Αυτά έγραφα στην πρώτη ανάρτησή μου στο site, με τίτλο «Από τη Φιλαδέλφεια στο αθλητικό ρεπορτάζ». Τώρα - 63 χρόνια από τότε -, με τη συνδρομή της Εθνικής Βιβλιοθήκης μπορώ να πω περισσότερα.
Ενώ το αρχείο μου περιλαμβάνει αρκετά τεύχη των “Αθλητικών Χρονικών”, έλειπε αυτό του Νοεμβρίου 1962 με τη συνέντευξη που προκάλεσε τη μήνη του αρχισυντάκτη της εφημερίδας. Συνεντεύξεις πιο σωστά, αφού παρουσίαζα τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα της ΑΕΚ Μίμη Παπαϊωάννου, Μανώλη Κανελλόπουλο και Ιμπραήμ Χάμπτι Μάγκραμπι. Τελικά βρήκα το τεύχος στην Εθνική Βιβλιοθήκη* και συμπληρώνω την ανάρτηση.
Το ενδιαφέρον της συνέντευξης Παπαϊωάννου ήταν η αποκάλυψη ότι ο τότε εκλέκτωρ της Εθνικής Νέων Κλεάνθης Μαρόπουλος – παλαίμαχος ποδοσφαιριστής, προπονητής και μετέπειτα παράγων της ΑΕΚ -, τον είχε εντοπίσει στην ομάδα της Βέροιας αλλά σκόπιμα δεν τον καλούσε στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Φοβόταν ότι θα τον ανακάλυπταν τα «λαγωνικά» και άλλων συλλόγων, κι’ αυτό θα δυσκόλευε την μεταγραφή του στην ΑΕΚ.
Το επίμαχο δημοσίευμα
Στο εξώφυλλο οι τρεις παρουσιαζόμενοι πηδούν για κεφαλιά, διεκδικώντας τη μπάλα που έριχνα εγώ με το χέρι, μέχρι να «πιάσει» το σωστό στιγμιότυπο ο Δημήτρης Φλώρος από τους Ηνωμένους Φωτορεπόρτερς.
Και το κείμενο:
Ιμπραήμ: Γεννήθηκε στις 13 Αυγούστου του 1938, έχει ύψος 1,79 εκ., βάρος 75 κιλά. Ο Ιμπραήμ Χάμπτι Μάγκραμπι – αυτό είναι το πλήρες όνομά του – πρωτόπαιξε ποδόσφαιρο στην ομάδα του «Κολλεγίου των Σπορ» της Αλεξάνδρειας, συγχρόνως δε έπαιζε μπάσκετ και πιγκ-πογκ. Αργότερα μετεγράφη στην ποδοσφαιρική ομάδα της Δαμασκού «Δαμασκός Νάσιοναλ Κλαμπ», προκειμένου ν’ ασχοληθεί μόνο με το ποδόσφαιρο.
Επίσης, έχει αγωνισθεί στις Εθνικές ομάδες της Συρίας και της Ηνωμένης Αραβικής Δημοκρατίας, καθώς επίσης και στην Εθνική Ενόπλων της πρώτης, πάντα δε ήταν σέντερ-φορ. Το παιχνίδι του χαρακτηρίζεται από δυναμισμό, τεχνική και προ παντός από απλότητα. Έχει δε γερό πόδι και «ωραίο» κεφάλι.
Έχει 4 μήνες πού ήλθε από την Συρία, κι’ υπάρχουν στιγμές πού την νοσταλγεί, όπως άλλωστε νοσταλγεί και τους δικούς του. Αυτό ίσως να οφείλεται στο ότι δεν έχει προσαρμοσθεί πλήρως στην ελληνική νοοτροπία, χωρίς φυσικά να σημαίνει το γεγονός αυτό ότι δεν είναι ευχαριστημένος από την παραμονή του στην Ελλάδα, που την θεωρεί μία όμορφη χώρα.
Υπέγραψε συμβόλαιο ενός έτους στην ΑΕΚ, μετά δε από δύο μήνες θα δώσει εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο στην αγγλική φιλολογία, κι’ αργότερα σκέπτεται να συνεχίσει τις σπουδές του στην Αμερική. Η ΑΕΚ του προτείνει τώρα πενταετές συμβόλαιο, εκείνον όμως τον ενδιαφέρουν περισσότεροι οι σπουδές του.
Ο Ιμπραήμ, ο «Βεδουίνος» της Μέσης Ανατολής, έφερε από την πατρίδα του τον καυτερό «σιμούν» της ερήμου, πού θα ανατρέψει και θα διαλύσει κάθε αντίπαλη άμυνα.
Μανώλης Κανελλόπουλος: Γεννήθηκε το 1938. Το ύψος του είναι 1,73 μ. Έχει βάρος 71 κιλά. Ο Μανώλης άρχισε να ασχολείται επίσημα με το ποδόσφαιρο το 1953, δηλαδή σε ηλικία 18 χρονών. Πάντα η θέση του ήταν δεξί μπακ. Πέρυσι μόνο προς το τέλος του πρωταθλήματος έπαιξε στο Αιγάλεω σέντερ-φορ, λόγω των αναγκών της παλιάς του ομάδας.
Το παιχνίδι του χαρακτηρίζεται από δυναμισμό και από αξιόλογη τεχνική. Ένα δείγμα της αξίας του είναι ότι πέρυσι τον είχαν καλέσει και στην Εθνική. Αργότερα, φυσικά τον απέκλεισαν – πριν να παίξει – και λέμε φυσικά τον απέκλεισαν, γιατί από το «μικρό» Αιγάλεω να παίξει κανείς στην Εθνική είναι λιγάκι… δύσκολο!!!
Η μεταγραφή του στην ΑΕΚ τον έχει ενθουσιάσει. Δεν είναι λίγο να παίξεις σε μια μεγάλη ομάδα και να σ’ αγαπούν χιλιάδες φίλαθλοι. Το σπουδαιότερο όμως είναι ότι έχει βρει αγάπη και κατανόηση από τους συμπαίκτες του.
Καλλίτερη περίοδο της φόρμας του ο Μανώλης, θεωρεί εκείνη κατά την οποία ανήλθε το Αιγάλεω στην Α’ Εθνική κατηγορία. Καλλίτερο δε παιχνίδι του θεωρεί το ματς Αιγάλεω – Ηρακλής 1-0, που επέτυχε και το μοναδικό γκολ.
Όμως, όχι μόνο στο γήπεδο, αλλά και στην ζωή είναι ένας θαυμάσιος άνθρωπος, σεμνός και ευγενής. Έχει απολυθεί εδώ και 4 μήνες από τον στρατό, ελπίζει ότι σύντομα θα τακτοποιηθεί επαγγελματικά** και τότε θα μπορέσει να παντρευτεί το κορίτσι με το οποίο είναι ερωτευμένος. Τέλος, πιστεύει ότι όταν βρει μία καλή δουλειά, η επίδοσή του θα ανέλθει ακόμη περισσότερο, προς όφελος φυσικά της ΑΕΚ.
ΟΤΑΝ ρωτήσαμε τον Δημήτρη Παπαϊωάννου, ποιος ποδοσφαιριστής είναι το ίνδαλμά του, μας απήντησε: «ο ποδοσφαιριστής με ήθος». Αυτή δε η απάντηση του νεαρού ποδοσφαιριστού, νομίζουμε ότι δείχνει αδρά τον λαμπρό του χαρακτήρα.
Ο Δημήτρης (Μίμης, όπως καθιερώθηκε αργότερα) Παπαϊωάννου γεννήθηκε το 1942 στην Βέροια. Έχει ύψος 1,63 εκ. και βάρος 64 κιλά. Πρωτόπαιξε σε επίσημο ποδοσφαιρικό σωματείο το 1957 σε ηλικία 16 ετών. Πρώτη του ομάδα ήταν η «Νέα Γενεά», αργότερα δε μετεπήδησε στη «Βέροια» με υποσχετική, κι’ από εκεί τον πήρε η ΑΕΚ έπειτα από πολλές περιπέτειες. Από την αρχή έπαιζε στην θέση πού παίζει και σήμερα, δηλ. μέσα αριστερά. Ο Παπαϊωάννου, παρά την μικρή του ηλικία και την μεγάλη του αξία σαν ποδοσφαιριστής, δεν εκλήθη στην Εθνική Νέων, διότι ο εκλέκτωρ κ. Μαρόπουλος φοβήθηκε ότι θα τον ανεκάλυπταν τα «λαγωνικά» και άλλων συλλόγων, κι’ αυτό θα δυσκόλευε πολύ περισσότερο την μεταγραφή του στην ΑΕΚ.
Πιστεύει ότι τώρα βρίσκεται στην καλύτερη φόρμα της μέχρι τώρα καριέρας του. Για την πορεία της ΑΕΚ στο πρωτάθλημα λέει ότι: «Αρχίσαμε καλά. Όσο για το τέλος, η μπάλα είναι στρογγυλή…».
Ο Παπαϊωάννου, ο οποίος έχει όλα τα φόντα να γίνει ένας από τους «εκλεκτούς» του ποδοσφαίρου μας, έχει κατακτήσει με τις υπέροχες εμφανίσεις του και τον καλό του χαρακτήρα τις ΑΕΚτζήδικες καρδιές, πιστεύεται δε ότι σύντομα δεν θα έχει να ζηλέψει τίποτε από τους μεγάλους ποδοσφαιριστές.
* Η αναζήτηση στα πριν από 60τόσα χρόνια τεύχη του περιοδικού, ξύπνησε αναμνήσεις από τα χρόνια της αθωότητας· βρήκα θέματα που σήμερα θα ήταν αδιανόητο ότι μπορούσαν να γίνουν αντικείμενο ρεπορτάζ. Δυο χαρακτηριστικά: «ποιοι αθλητές είναι αρραβωνιασμένοι» και «ποιοι ποδοσφαιριστές έχουν αυτοκίνητο». Οι «εποχούμενοι», ιδιοκτήτες Ι.Χ. τότε ήταν λίγοι κι ακόμη λιγότεροι οι ποδοσφαιριστές· μετρημένοι στα δάκτυλα…
** Το ποδόσφαιρο ήταν ερασιτεχνικό, ακόμη και για τους παίκτες των μεγάλων ομάδων. Και οι των «μικρών ομάδων» προσδοκούσαν ότι η μεταγραφή σε μια από τις «μεγάλες», έδινε ελπίδες επαγγελματικής αποκατάστασης. Θα εύρισκαν δουλειά.