Επέτειος της Μικρασιατικής Καταστροφής, 103η αύριο 13 Σεπτεμβρίου, με το τωρινό «νέο ημερολόγιο». Με το «παλαιό» - που ίσχυε τότε -, διήρκεσε από τις 31 Αυγούστου έως τις 4 Σεπτεμβρίου του 1922. Αποτίνοντας φόρο τιμής στους ξεριζωμένους από τη γη της Ιωνίας, αναρτώ άρθρο του επιμελητή κειμένων και μεταφραστή Ανδρέα Παππά, που δημοσιεύτηκε στη στήλη του ΓΛΩΣΣΙΔΙΑ*, στο “Βήμα της Κυριακής”, με τίτλο «Οι Τσέται».
Ταυτόχρονα, αναδημοσιεύεται άρθρο της εφημερίδας “Εστία” για το «Πῶς ξεφύτρωσαν ἀπό τήν κουρελαρία τῆς προσφυγιᾶς βιομήχανοι, ἐργοστασιάρχες καί ἐφοπλιστές – Ζεστάναμε τήν πατρίδα μας μέ τά ἔθιμά μας – Δέν μποροῦμε νά ξεχάσουμε τόν πόνο τοῦ 1922 κάθε Σεπτέμβριο – Οἱ πικραμένες καρδιές, τά σπασμένα φτερά, τά χαμένα ὄνειρα καί οἱ πυροβολημένες ἐλπίδες». Βασίζεται «σε διήγηση τῆς Ἀγάπης Μολυβιάτη, μητέρας τοῦ Πέτρου Μολυβιάτη, γιά αὐτούς πού ἦρθαν. Γιά τούς Ἕλληνες πού ἐδιώχθησαν ἀπό τούς Τούρκους, ἀλλά ἐρχόμενοι στήν μητέρα πατρίδα, ἔφεραν τόν πολιτισμό, τίς ἐκλεπτυσμένες του συνήθειες καί τήν ἀσύγκριτη δημιουργικότητά τους. Ἔφεραν κυριολεκτικῶς νέα πνοή στήν Ἑλλάδα, οἱ ξερριζωμένοι ἀπό τίς ἀξέχαστες πατρίδες τῆς Ἰωνίας καί τοῦ Πόντου. Καί μετά ἀπό αὐτούς, οἱ ξερριζωμένοι ἀπό τήν Κωνσταντινούπολη».
