Λαμπροί αξιωματικοί της πολεμικής μας αεροπορίας θύματα μιας καλοστημένης σκευωρίας που οδήγησε στην καταδίκη τους σε εξοντωτικές ποινές και κάποιων από αυτούς σε θάνατο.

 
Του Σπύρου Κουζινόπουλου

Πριν  73 χρόνια, στις 17 Σεπτεμβρίου 1952, εκδίδονταν από το Αεροδικείο, η απόφαση για την «Υπόθεση των αεροπόρων», τη μεγαλύτερη σκευωρία που στήθηκε από το μετεμφυλιακό κράτος κατά αξιωματικών και άλλων στελεχών των Ενόπλων μας Δυνάμεων. Οι οποίοι αφού διασύρθηκαν, βασανίστηκαν άγρια ώστε να ομολογήσουν «ενοχή» σε ανύπαρκτη συνωμοσία, καταδικάστηκαν  σε εξοντωτικές ποινές, δύο από αυτούς σε θάνατο, αλλά στο τέλος  αμνηστεύθηκαν όταν αποδείχτηκε ατράνταχτα ότι επρόκειτο για καλοστημένη πλεκτάνη!

Του Μελά Γιαννιώτη, Προέδρου του Ομίλου ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ*

Στο υπό έκδοση βιβλίο μου «Καπνέμποροι και Καπνασφαλιστές», αναφέρω και τα παρακάτω: «Περί το τέλος του έτους 1969 άρχισα να κάνω πρακτική στην Ασφαλιστική Επιστήμη. Είχα σπουδάσει από το έτος 1964 Στατιστική στην αρχικά Κρατική Σχολή Στατιστικής που λειτουργούσε στην γωνία Κριεζώτου και Πανεπιστημίου στην Αθήνα αλλά την διεκδικούσαν έντονα άλλα Πανεπιστήμια και τελικά την απορρόφησε εύσχημα ως χωριστή Σχολή, η τότε Ανωτάτη Βιομηχανική Πειραιώς (από την οποία αποφοίτησα) και μετέπειτα Τμήμα Στατιστικής και Ασφαλιστικής Επιστήμης Πανεπιστημίου Πειραιώς, όπως λειτουργεί και σήμερα.
Ταυτόχρονα και από τον Οκτώβριο του έτους 1964 είχα προσληφθεί, μετά από πανελλήνιο πραγματικό διαγωνισμό, ως Τραπεζικός υπάλληλος της τότε δυναμικής Εμπορικής Τράπεζας του ικανότατου Τραπεζίτη Στρατή Ανδρεάδη, επιφορτισμένος αναγκαστικά και χωρίς γνώσεις και εκπαίδευση, να κάνω και ασφαλίσεις στο «γκισέ» συναλλαγών της Τράπεζας για λογαριασμό της θυγατρικής της Ασφαλιστικής «Φοίνιξ», που ως «κίνητρο» μου κατέβαλε μηνιαίως ένα 15% επί πλέον του μισθού μου. «Προμήθειες» λέγονται και για τους Διευθυντές αυτό το «κίνητρο» ήταν ένας δεύτερος μισθός!

Του Τάσου Παπαδόπουλου

Κλείνοντας ο εννεαήμερος κύκλος της 79^ης ΔΕΘ, ολοκληρώνεται και ο κύκλος των ομιλιών των πολιτικών, με δεσπόζουσα, όπως είναι φυσικό, την ομιλία του πρωθυπουργού, του οποίου οι εξαγγελίες συνοδεύονται ως συνήθως, από μέτρα, που αφορούν τους πολίτες, για την επόμενη οικονομική χρονιά.
Οι αντιπολιτευόμενοι σχεδόν στο σύνολό τους αρκέστηκαν σε κριτική των μέτρων, που εξήγγειλε η κυβέρνηση, με εξαίρεση την αξιωματική αντιπολίτευση, το ΠΑΣΟΚ, που προέκυψε φέτος από καραμπόλα μετά την διαλυτική πορεία, που ακολούθησε ο ΣΥΡΙΖΑ, την προηγούμενη χρονιά.

Του Γιώργου Λ. Νικολόπουλου*

«Η εμπορευματοποίηση της Υγείας» δεν θα σας είναι άγνωστες λέξεις. Η ευχή είναι μην σου τύχει. Αλλά αν σου τύχει, πρέπει να είσαι προετοιμασμένος και καλά διαβασμένος για το τι οικονομικό Γολγοθά και τι τρικλοποδιές θα συναντήσεις, πέρα από την αγωνία για την εξέλιξη της Υγείας σου.
Το πρώτο πράγμα που σε ρωτούν, πριν καν τη διάγνωση, σε ιδιωτικό νοσοκομείο, είναι τι ασφάλεια έχεις. Πριν καν σε ρωτήσουν σε ποιο Ασφαλιστικό φορέα ανήκεις.
Αν απαντήσεις πως δεν έχεις ιδιωτική ασφάλεια, βλέπεις μία μετάλλαξη στο πρόσωπο (το λες και ξινίλα) του ή της υπαλλήλου επί της υποδοχής. Για να ακολουθήσει η ερώτηση ΕΟΠΥΥ έχετε. Εκεί τα πράγματα εντάσσονται στο  «με την αράδα σου θα πας».

Του Γιώργου Λ. Νικολόπουλου*

Ο καιρός από τις πρώτες ημέρες, θυμίζει αποκαλόκαιρο με ολίγη από Φθινόπωρο. Θερμοκρασία 22-30 βαθμούς και ένα ελαφρύ αεράκι. Ευκαιρία μετά τη καλοκαιρινή ραστώνη, να διασχίσω τον Εθνικό Κήπο, από Λ. Αμαλίας προς την Ηρώδου Αττικού, σκέφθηκε ο Νέστωρ, μονολογώντας: κάτι μπορεί να πιάσουν οι «κεραίες» μου. Σε απόμερο παγκάκι προς το γνωστό καφενεδάκι, κοντοστάθηκε καθώς «συνεδρίαζε» η Δημογεροντία.
-Παιδιά-τρόπος του λέγειν- είπε εμφατικά ο γενειοφόρος, με τη τραγιάσκα. Ευκαιρίες στη -πολιτική- ζωή (με μικρό το ζ) είναι μια δυό. Το θαύμα είναι ένα και δεν επαναλαμβάνεται. Χρειάζεται μεγάλο «πολιτικό μπόι» για ένα rebranding. Όσο κι αν μιμείται τον Α.Π. δεν τον φθάνει ούτε στο δαχτυλάκι του. Μόνον εκείνος παρουσίασε ανοδική (μέχρι διπλασιασμό) από εκλογής σε εκλογή. Το 1974 με 13,58%, το 1977 με 25,34%, το 1981 με 48,07%.

Της Ιουλίας - Φανουρίας Χιωτάκη*

Οι πρώτες ενδείξεις στην Α΄ & Β΄ Δημοτικού και τι να προσέξουν οι γονείς:
Η αρχή της σχολικής χρονιάς είναι πάντα γεμάτη χαρά, αγωνία και νέες προσδοκίες. Στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού (Α΄ και Β΄) τα παιδιά βάζουν τις βάσεις για την ανάγνωση, τη γραφή και τα μαθηματικά. Σε αυτή την ηλικία μπορούν να φανούν οι πρώτες ενδείξεις μαθησιακών δυσκολιών. Η έγκαιρη αναγνώριση δεν σημαίνει βιαστικά συμπεράσματα· σημαίνει ευαισθητοποίηση του γονέα ώστε να ζητήσει στήριξη και γνωμάτευση από ειδικό όταν χρειάζεται. Όσο πιο έγκαιρα εντοπιστούν οι δυσκολίες, τόσο πιο αποτελεσματική μπορεί να είναι η παρέμβαση.

Του Γιώργου Λ. Νικολόπουλου*

Το κτήριο του «Πολιτικού Δημιουργήματος» σε κακόφημη… - τις τελευταίες δεκαετίες- πλατεία στο κέντρο της Πρωτεύουσας, απ’ έξω φαινόταν κούκλα. Από μέσα όμως το ακριβώς αντίθετο… Το έλεγες και «πανούκλα»… Στον απόηχο… σε ένα γραμμόφωνο έπαιζε ένα λαϊκό άσμα, … «πάρε ό,τι θέλεις παλιατζή από μια αγάπη που δεν ζει».
Η σκιά του εαυτού του και της ήττας έπεφτε βαριά και πηχτή. Ο κουρνιαχτός δεν είχε καταλαγιάσει. Ο λαοπρόβλητος ηγέτης φρόντισε να αποσυρθεί διακριτικά δίνοντας το «δαχτυλίδι» της διαδοχής σε ένα τύπο που τον ζύγιαζες από τη μία κι από την άλλη, σαν το ψάρι όταν ψήνεται… από τις δύο πλευρές.

Του Τάσου Παπαδόπουλου

Η κατάργηση κάθε φορολογικής επιβάρυνσης για οικογένειες με τέσσερα παιδιά, είναι ένα σημαντικό μέτρο, απάντηση στο δημογραφικό, που αξίζει να αναδειχθεί από το πακέτο των φορολογικών ελαφρύνσεων, που εξήγγειλε στην 89^η ΔΕΘ ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Το μέτρο αυτό δεν λύνει βεβαίως το δημογραφικό πρόβλημα, που όφειλε να προβληματίσει εδώ και χρόνια το πολιτικό προσωπικό της χώρας στο σύνολό του. Αντ’ αυτού στην πολύχρωμη αριστερά, προτεραιότητα δόθηκε στους λαθραίως εισερχόμενους μετανάστες, που η σύνθεσή τους είναι νέοι αρένες και όχι οικογένειες με παιδιά που συνιστούν προφίλ στρατολογημένων, που καθοδηγούνται από συγκεκριμένους ισλαμιστές, που εμφανίζονται ως προστάτες των απανταχού μουσουλμάνων.

του Σπύρου Κουζινόπουλου 

Εγκαίνια της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης μιας άλλης εποχής, ενενήντα οκτώ χρόνια πριν, τότε που η νεαρή ακόμη ΔΕΘ, γιόρταζε τη δεύτερη μόλις διοργάνωσή της, μετά την «πρεμιέρα» που είχε κάνει την προηγούμενη χρονιά με την έναρξη λειτουργίας της και ήταν απόλυτα επιτυχής, χάρη και στο ασταμάτητο τρέξιμο του ιδρυτή και πρώτου Γενικού Διευθυντή της, Νικόλαου Γερμανού. Εκείνη η διοργάνωση, είχε κινδυνεύσει να ματαιωθεί λόγω απεργιών αλλά και τα σχέδια ανατίναξής της από τρομοκράτες της εποχής, που ευτυχώς ματαιώθηκαν.

Του Δημήτρη Γ. Παπαδοκωστόπουλου*

Το 2004 Ελλάδα και Πολωνία είχαν σχεδόν ίδιο ΑΕΠ, κοντά στα 250 δισεκατομμύρια δολάρια, αλλά στη συνέχεια η Πολωνία ξεπέρασε την Ελλάδα σε όλους τους τομείς. Σήμερα το πολωνικό ΑΕΠ αγγίζει το 1 τρισ., ενώ το ελληνικό δεν έχει επανέλθει ακόμα ούτε στα επίπεδα του 2009.
Η Πολωνία, μετά το 1945, βρέθηκε υπό σοβιετική κατοχή και έως τη δεκαετία του 1990, που κατέρρευσε το ανατολικό μπλοκ, είχε κομμουνισμό ως πολίτευμα και οικονομικό σύστημα. Στα μέσα του 1980 είχαν αρχίσει να έρχονται στην Ελλάδα οι πρώτοι Πολωνοί πρόσφυγες, που γίνονταν δεκτοί με σκεπτικισμό από τους ντόπιους Έλληνες που ζούσαν τότε τον σοσιαλισμό του ΠΑΣΟΚ με τα χρήματα της Ε.Ε., τα οποία, αντί να γίνονται επενδύσεις, πήγαιναν σε κατανάλωση και ντόλτσε βίτα.