Μια φράση 28 λέξεων στην ανάρτηση για τον “Ελεύθερο Τύπο”, προκάλεσε σχεδόν…ισάριθμες αντιδράσεις αναγνωστών. Αναφερόμενος στη δολοφονία του Ανδρέα Καβαφάκη, σημείωνα ότι έγινε «την εποχή του Εθνικού Διχασμού. λίγους μήνες πριν από τη Μικρασιατική καταστροφή, που πολλοί πιστεύουν ότι σε μεγάλο βαθμό ήταν απόρροιά του. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία…».
Εξ αιτίας του «αυτό είναι μια άλλη ιστορία»,  μου καταλόγισαν ότι αποφεύγω να πάρω θέση.
Ωστόσο, οι θέσεις μου για το θέμα περιλαμβάνονται στο βιβλίο μου “Ποιος σκότωσε τη Μεγάλη Ιδέα”, που είναι αναρτημένο στην ιστοσελίδα -https://www.syntaktisylis.gr/books/poios-skotose-ti-megali-idea . Και είναι σαφείς.

Το πρωτοσέλιδο του πρώτου «Ελεύθερου Τύπου»,  στις 22 Φεβρουαρίου 1922,
με την είδηση της δολοφονίας του εκδότη του Ανδρέα Καβαφάκη.
Του Δημήτρη Γ. Κουμπιά

Το Harddog, αντλώντας στοιχεία από το syntaktisylis.gr, έγραψε ότι  «ο Ελεύθερος Τύπος πριν κυκλοφορήσει από τον Άρη Βουδούρη και διαγράψει τη δυναμική πορεία που τον οδήγησε σε κορυφαίες θέσεις των εντύπων που κινήθηκαν, και κινούνται, στον χώρο της Δεξιάς, είχε προϋπάρξει ως όνομα, αλλά με τελείως διαφορετική πολιτική γραμμή.  Ελεύθερος Τύπος ήταν η ονομασία της πρώτης εφημερίδας με την οποία επιχείρησε να μπει στον χώρο του ημερήσιου Τύπου ο Χρήστος Τεγόπουλος πριν από το επιτυχημένο εγχείρημα με την Ελευθεροτυπία. Αυτό έγινε το 1963». Ωστόσο, δεν «είχε προϋπάρξει ως όνομα» μόνον, αλλά πρόκειται για τον τίτλο της εφημερίδας που ανήκε στον Χρήστο Καβαφάκη, ο οποίος ήταν άλλωστε διευθυντής του φύλλου στο οποίο ο Τεγόπουλος εμφανιζόταν ως εκδότης.

Λιγοστεύουμε… «Έφυγε» την περασμένη Πέμπτη 17 Ιουλίου - και το πληροφορηθήκαμε μόλις χθες –  ο Μηνάς Παπάζογλου. Φίλος, συνάδελφος και συναγωνιστής.
Μαζί δημιουργήσαμε την Άνοιξη του 2008 τη συνδικαλιστική παράταξη “Δημοσιογραφική Ενότητα”, προπομπό των σημερινών “Ενωμένων Δημοσιογράφων”, υπογράφοντας ως μέλη της «Προσωρινής Συντονιστικής Επιτροπής» την Ιδρυτική Διακήρυξη.
Πριν από την ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ που ακολουθεί, με το βιογραφικό και το πολυσχιδές  έργο του Μηνά, αναρτήσεις που σταχυολόγησα στο fb για τον σημαντικό δημοσιογράφο.

 Αλέκος Φιλιππόπουλος και ο γράφων. Δεξιά ο συνεκδότης της “Ε” Χρήστος Σιαμαντάς και κάτω ο παρά λίγο εκδότης Αλέξανδρος Αθανασιάδης. 

Του Δημήτρη Γ. Κουμπιά

Η αναφορά, στην προηγούμενη ανάρτηση για τα 50 χρόνια της “Ελευθεροτυπίας”, σε «διελκυστίνδα… Μποδοσάκη – Τεγόπουλου» για το ποιος θα χρηματοδοτήσει την έκδοση της εφημερίδας, σίγουρα ξάφνιασε πολλούς· με εξαίρεση όλους όσοι με άκουσαν να το αποκαλύπτω, πριν από 13 μήνες, στη βραβευμένη από το Ίδρυμα Μπότση εκπομπή «Η Μεταπολίτευση σε πρώτο πρόσωπο» με τον Φοίβο Καρζή | 09.06.2024.
Η πρώτη συζήτηση για χρηματοδότηση του εγχειρήματος που σχεδίαζε ο Αλέκος Φιλιππόπουλος, έγινε με τον Χρήστο Τεγόπουλο. Προξενητής ο Λυκούργος Κομίνης. Ο Τεγόπουλος, ήταν γνωστός ως εκδότης της Εγκυκλοπαίδειας Δομή, της Ιστορίας της UNESCO και του Θαυμαστού Κόσμου των Ζώων. Ωστόσο, δεν ήταν η πρώτη φορά που επιχειρούσε να αναμιχθεί με την έκδοση εφημερίδας.

Ξημέρωμα Δευτέρας 21 Ιουλίου 1975. Ο συνεκδότης της “Ελευθεροτυπίας” Κίτσος Τεγόπουλος και ο γράφων- επί της ύλης τότε και υπεύθυνος των ειδησεογραφικών σελίδων της εφημερίδας - στο πιεστήριο του παλιού “ Έθνους”, ελέγχουν το πρώτο φύλλο.

Του Δημήτρη Γ. Κουμπιά

Αυτόν το μήνα, τη Δευτέρα 21 Ιουλίου 2025, συμπληρώνονται 50 χρόνια από την ημέρα που μπήκε στην ζωή μας η “Ελευθεροτυπία”. Ξημέρωμα Δευτέρας 21 Ιουλίου  1975, βγήκε από το πιεστήριο το πρώτο φύλλο της εφημερίδας που άλλαξε το μεταπολιτευτικό status του ελληνικού τύπου. Με μια διαδικασία έκδοσης που «πέρασε από 40 κύματα», αν και διήρκεσε μόλις 15 πυρετώδεις μέρες· με προσδοκίες και υποσχέσεις, που οι περισσότερες δεν τηρήθηκαν. Στόχος, το πρώτο φύλλο να βγει τη Δευτέρα 21 Ιουλίου 1975, πρώτη μέρα της δίκης των συνωμοτών της 21^ης Απριλίου του 67. Αυτό τηρήθηκε…